Depeche Mode

İki gün üst üste Madison Square Garden'da konser veren Depeche Mode'un ikinci gününe ancak bilet bulabildik ve açıkcası grubu biraz yorgun beklesem de NYC'nin ve Madison Square'in hakkını verdiler.... Tek hayal kırıklığı şarkıların genelinin son albümden oluşmasıydı...


Ve de adamlar ne konuştu ne espri yaptı sadece şarkılarını söylediler ve gittiler demek ki neymiş konserlerde konuş konuş seyircinin zamanı yenmezmiş, seyirci de oturduğu koltuktan sadece ayağa kalkarak sahneye dans ve şarkılarla eşlik edermiş... koltukların üstüne basmak, oturduğu koltuktan ön taraflara doğru gitmeye çalışmak, güvenlik görevlileriyle kavga etmek yada sahneye atlamak gibi şeyler yapılmazmış... ki içerde biralar, votkalar, kokteyller simit, çekirdek, su falan gibi satılıp hatta havalarda uçuşurken yine de sadece müzikle sarhoş olup, salondan çıkıp ne yapacaksan yapılırmış... Beğenmediğin insanlardan, toplumlardan falan da bu gibi durumlarda nasıl adam olunur öğrenilirmiş.... ki bu ilk değildir ama sakalımız yok ki durumu da yine çekirdek çitleyip, cepten tartışılmamaktadır...












Hayatımda gördüğüm en sakin konser topluluğu burdaydı sanırım... Yaş grubu "grubun" yaş kitlesi sebebindendir ki biraz yüksekti ancak yine de gerçekten "şarkıları" dinleyen ve sadece sahne ve grupla ilgilenen, gerçek hayranlarla "Depeche Mode" paylaşmak oldukça keyifliydi...




Konseri iki bisle bitiren grup, konser sonunda sahnenin önünde birlikte "Waiting for the night"ı solo söylediler ve sanırım konserin en güzel anıydı... Hep konser sonları en güzel zamanlar olmaz mı... "After Party" için dağıtılan davetiyelerden almak mümkün olmadı da yanarım yanarım ona yanarım şimdi....